கொஞ்சமும் பொருத்தமற்ற பதவிஅமர்த்தம்!

 

கொஞ்சமும் பொருத்தமற்ற பதவிஅமர்த்தம்!

திருவாட்டி சுதா சேசையன் என்பார் தமிழ்நாட்டின் எம்.சி.ஆர் மருத்துவப் பல்கலைக்கழகத்தின் துணைவேந்தராகவும் மருத்துவப் பேராசிரியராகவும் பணியாற்றி, 30 திசம்பர் 2022இல் பணிநிறைவு பெற்றவர். இவர் தமிழ் பத்திமை (ஆன்மிக) இலக்கியங்களைப் பற்றிய மேடைப் பேச்சாளராகவும் பட்டிமன்றப் பேச்சாளராகவும் இருப்பவர்.

இந்நிலையில் அண்மையில், திருவாட்டி சுதா சேசையன் செம்மொழித் தமிழ் உயராய்வு நடுவத்தின் துணைத்தலைவராக அமர்த்தப்படுவதாகச் செய்தி வந்திருக்கிறது. இந்தப் பதவி அமர்த்தம் இந்த நிறுவனத்தின் நோக்கங்களுக்கே முரணானதாக இருக்கிறது என்றநிலை மனம் கவலச்செய்வதாக உள்ளது. இந் நிறுவனத்தின் தலைவரான தமிழ்நாட்டு முதலமைச்சரைக் கலந்துபேசி இந்த அமர்த்த ஆணை பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளதா என்பது தெரியவில்லை.

திருவாட்டி சுதாசேசையன், தமிழின் செவ்வியல் இலக்கியங்களை முறையாகக் கற்றவரில்லை. செவ்வியல் தமிழ் உயராய்வு நடுவத்தின் உயர்பொறுப்பிற்கு வருவோர், தமிழ்ச் செவ்வியல் இலக்கியங்களில் ஆழ்ந்த புலமையும், ஆராய்வு நுட்பமும், பரவலாக இதுவரை வந்துள்ள செவ்வியல் தமிழ்நூல் ஆய்வுகள் எல்லாவற்றையும் பற்றிய அறிவும் பெற்றிருத்தல் இன்றியமையாத் தேவைகளாகும்.

நல்ல மருத்துவர் என்றோ, மருத்துவப் பல்கலைக்கழகத் துணைவேந்தராக இருந்தவர் என்பதாலோ, நன்றாகப் பத்தி இலக்கியச் சொற்பொழிவு செய்கிறார் என்னும் தகுதியிலோ வேண்டியவர் என்ற அடிப்படையிலோ, உறவுக்காரர் என்ற தொடர்பிலோ, நம்மவர் என்ற எண்ணத்திலோ, அமர்த்தப்படும் பதவி செம்மொழித் தமிழாய்வு நடுவ நிறுவனத் துணைத்தலைவர் பதவி இல்லை!

இவர், காசியில் பா.ச.க அரசு நடத்திய ‘சங்கமம்’ நிகழ்வினில் இந்தியிலும் தமிழிலும் தொகுப்புரை தந்தவராம். இந்திய நாடாளு மன்றக் கட்டடத் திறப்புவிழா நிகழ்ச்சியிலும் இவர் இந்தியிலும் தமிழிலும் வண்ணனைத் தொகுப்புரை தந்தாராம். இவையும் கூட செம்மொழித் தமிழாய்வு நடுவ நிறுவனத் துணைத்தலைவர் பதவிக்கான தகுதிகள் என்று எந்த அறிவாளியும் கூறார். சுதா சேசையன் விகடன் குழுமத்தின் அறிதி (தகவல்) களஞ்சியத்தின் பதிப்பாசிரியராக இருந்தாராம். இது எவ்வகையிலும் அண்மைப் பதவி அமர்த்தத்திற்கான தகுதியாக இருக்கமுடியாது. இவர் பெற்றுள்ள “கேப்டன் சேசாத்திரிநாதன் பட்டம்“  எந்தவகையும் இந்தப் பதவி அமர்த்தத்திற்குத் தொடர்புடையதன்று.

கொஞ்சம்கூட பொருத்தமற்ற இப்பதவி அமர்த்தத்தை ‘நற்றமிழ்’ கடுமையாகக் கண்டிக்கின்றது. இந்தப் பதவி அமர்த்தம் உண்மையான தமிழறிஞர்களையும் தமிழ் ஆய்வாளர்களையும் இழிவுபடுத்தும் செயலாக ‘நற்றமிழ்‘ கருதுகின்றது. உடனே இப்பதவி அமர்த்த ஆணையைத் திரும்பப்பெற வேண்டுமென்றும் தகுதியான தமிழாய்வறிஞர் ஒருவரைத் தேர்ந்து அமர்த்தம் செய்யவேண்டுமெனவும் இந்திய ஒன்றியஅரசை ‘நற்றமிழ்’ வலியுறுத்துகின்றது.

இதனை இதனால் இவன்முடிக்கு மென்றாய்ந்து

அதனை அவன்கண் விடல். – கு.517.

(புதுவை 'நற்றமிழ்' செபுதம்பர் -அக்குதோபர் 2024 இதழில் வந்தது)

வணிகர் தலைவர் த.வெள்ளையனார் மறைந்தார்!

 

வணிகர் தலைவர் த.வெள்ளையனார் மறைந்தார்!

 

தமிழ்நாடு வணிகர் அமைப்புகளின் பேரவைத் தலைவர் திரு. த.வெள்ளையன் உடல்நலக் குறைவால் 10-9-2024 அன்று அவருடைய 76ஆம் அகவையில் காலமானார்.

வணிகர்கள் அன்றைய காலக்கட்டத்தில் எதிர்கொண்ட குமுகப் பகைவர்களின் அச்சுறுத்தல், அரசு அதிகாரிகளின் வரம்புமீறல் முதலியவற்றை முடிவுக்குக் கொண்டுவர, தமிழகத்தில் பல்வேறு அணிகளாகப் பிரிந்து கிடந்த வணிகர்களை ஒருங்கிணைத்தவர் த. வெள்ளையனார் ஆவார்; வணிகர்களின் உரிமைகளுக்காகப் பல்வேறு போராட்டங்களை நடத்தியவர்; வணிகர்களின் கோரிக்கைகளை வெற்றிபெறச் செய்தவர்.

வாணிகம் தொடர்பான அரசின் வரி விதிப்புக் கொள்கைகள்வணிகர்களைத் தாக்காமல் இருக்கக் கேடகமாகச் செயல்பட்டவர். நாட்டுமக்களின் பொதுச்சொத்தான பொதுத்துறை நிறுவனங்களைத் தனியார்க்குத் தாரைவார்க்கும் நிலையையும், சில்லறை வணிகத்தில் அயலவர் முதலீட்டிற்குத் திறந்துவிட இந்திய ஒன்றிய அரசு மேற்கொண்ட நடவடிக்கைகளையும் கடுமையாக எதிர்த்துப் போராடியவர். இடச்சாரிக் கட்சிகளோடும், மக்கள்நாயக ஆற்றல்களோடும் இணைந்து செயல்பட்டவர். வணிகர் நலன்களைப் பாதுகாக்கும் போராட்டத்தில் உழவர்கள் பெருந்துணையிருக்கக் காரணமானவர்.

வணிகர்அமைப்பின் தலைவர் என்பதையும் கடந்து, ஈழத்தமிழர் நலனுக்காக நடத்திய பல்வேறு போராட்டங்களில் பங்கேற்றவர். தமிழினத்துக்கான அத்தனைப் போராட்டங்களிலும் துணையாக இருந்தவர். தூத்துக்குடித் துமுக்கிச்சூடு நிகழ்வைக் கண்டித்து மாநிலம் முழுவதும் வணிகர்களின் கடையடைப்புப் போராட்டத்தை நடத்திய தமிழ்க்குமுக நன்மையில் நாட்டம் கொண்ட மாந்தர் அவர்.

தலைவர் வெள்ளையன் மிகச்சிறந்த தமிழ் உணர்வாளர்; தமிழ்த்தேசிய உணர்வாளர்; தமிழீழ விடுதலை, ஏழு தமிழர் விடுதலைப் போராட்டங்களுக்குத் துணைநின்றவர். அவரது மறைவு வணிகர்களுக்கு மட்டும் அல்லாமல் தமிழ்நாட்டுக்கே ஏற்பட்டுள்ள பேரிழப்பு ஆகும்.

(புதுவை 'நற்றமிழ்' செபுதம்பர் அக்குதோபர் 2024 இதழில் வந்தது)

திரவிடப்பெருமை வெளிப்பட உதவிய பிரித்தன் தொல்லியலர்!

  

(என்.விநோத்குமார் என்பார் ‘தைம்சு ஆப்பு இந்தியா’ நாளிதழில் (24-9-2024) எழுதிய கட்டுரையின் தமிழாக்கமே இது. ‘தைம்சு ஆப்பு இந்தியா’ நாளிதழுக்கும் என்.விநோத்குமாருக்கும் நன்றி. – தமிழநம்பி.)

திரவிடப்பெருமை வெளிப்பட உதவிய பிரித்தன் தொல்லியலர்!

திரவிடமொழியைக் கொண்டிருந்ததாகக் கருதப்படுவதும் ஆரியருக்கு முந்தியதுமாகிய சிந்துவெளி நாகரிகக் கண்டுபிடிப்பை 1924இல் சான் மார்சல் அறிவித்தது, இலக்கியங்கள், அகழ்வாய்வுகளில் தமிழ் வேர்களைத்தேடும் மரபுவழிக் குழுக்கள் பெருகக் காரணமானது.

இந்திய ஒன்றியஅரசு உறுதியான நிலையில் பிரித்தானியருக்கு (ஆங்கிலேயருக்கு) எதிராகப் பரப்புரை செய்துவரும் பொழுது தமிழ்நாடு ஒரு பிரித்தானிய அலுவலரை அவருடைய தொல்லியல் கண்டுபிடிப்பு திராவிடத்திற்கு உச்சவுயர்வைத் தந்து ஓர் உந்துதலானதால் அவரைக் கொண்டாடி வருகின்றது.

20 செபுதம்பர் 1924இல் பிரித்தானியத் தொல்லியலர் சர் சான் மார்சல் சிந்துவெளி நாகரிகக் கண்டிபிடிப்பைப் “படவிளக்க இலண்டன் செய்திகள்” (Illustrated London News) இதழ்வழி அறிவித்தார். அவருடைய கட்டுரையான, “நெடுங்காலமாக மறக்கப்பட்ட நாகரிகத்தின் முதல் வெளிப்பாடு: ஒரு வரலாற்றுக்கு முந்திய கடந்த காலம்” என்பதில், ‘சிந்துவெளி நாகரிகம் ஆரியருக்கு முற்பட்டது. சிந்துவெளி மொழி அல்லது மொழிகள் கட்டாயம் ஆரியருக்கு முற்பட்டதாக இருந்திருக்க வேண்டும். அம்மொழிகளில் ஒன்றோ மற்றொன்றோ (ஒன்றுக்கு மேற்பட்டதுபோல் தோன்றுகின்றபடி இருக்குமானால்) திரவிட மொழியாகும் என்று குறிப்பிட்டார்.

எழுச்சிமிக்க மொழிவரலாற்றைக் கொண்ட ஒரு மாநிலத்திற்கு ஒரு பிரித்தன் அதிகாரியின் இந்த ஆய்வுமுடிவு திராவிடர்க்கருத்தியல் மொழிவோர்க்கு மேடை அமைத்துக் கொடுத்ததுபோல் ஆயிற்று. பின்னாளில், ஐராவதம் மகாதேவன் போன்ற அறிஞர்கள் சிந்துவெளி எழுத்திற்குப் பொருள்காணும் அவர்களுடைய முயற்சியால் அந்த மாநில மொழியினுடைய தொன்மையை உறுதிப்படுத்தியுள்ளார்கள்.

தியூக்குப் பல்கலைக்கழகத்தின் வரலாற்றுப் பேராசிரியரான சுமதி இராமசாமி 2001இல் ஒரு கட்டுரையில் இக் கண்டுபிடிப்பின் தொடக்கக்கால எதிர்வினையாகச் சென்னை மாநிலத்திலிருந்து தி.ஆர்.சேச ஐயங்காரின் (1925) ‘திராவிடர் இந்தியா’ (Dravidian India), மு.சி.பூரணலிங்கம் பிள்ளையின் (1927) ‘தமிழ் இந்தியா’ (Tamil India) போன்ற நூல்கள் வந்ததாகக் குறிப்பிட்டுள்ளார். அப்போதிலிருந்து தமிழ்நிலம் சிந்துவெளி நாகரிகம் இரண்டிற்கும் இடையில் மொழியியல் தொடர்பில் நிறைய இலக்கியங்கள் வந்துள்ளன.

இருந்தபோதிலும், மேலும் உறுதிப்படுத்த, அம்மாநிலம் அதற்குப் பிறகும் 90 ஆண்டுகள் காத்திருக்க வேண்டியிருந்தது. 2015இல் இந்திய அகழ்வாய்வுத் துறையின் (Archaeological Survey of India - ASI) கே.அமர்நாத்து இராமகிருட்டினா தலைமையில் கீழடி அகழ்வாய்வில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட பானைகள், வைகையாற்றங் கரையில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட களிமண்ணாலான சுட்ட செம்பழுப்பு வட்டக் கிணறுகள் போன்ற கலைப்பொருள்கள், தமிழ்நாட்டின் கழக (சங்க)க் காலம் முன்பு நினைத்திருந்ததைவிட மேலும் பழமையானதென்ற கருத்தளித்தன. இக் கண்டுபிடிப்புகள் தமிழ்நாட்டில் ஒரு கிளர்ச்சியை உருவாக்கின. பலர், கருப்பு-சிவப்பு மட்பாண்டச் சில்லுகளில் கண்ட ஆதன், குவிரன் எனும் பெயர்களைத் தம் பிள்ளைகளுக்குச் சூட்டினர்.

இது, “திரவிட மொழிபேசும் மக்கள் வடஇந்தியாவில் ஆரியர்களுக்கு முற்பட்டவர்களாகவும் பெரும்பாலும் சிந்துவெளி நாகரிகத்தினரைப் போல் மேம்பட்ட பண்பாட்டை உடையவர்களாகவும் இருந்தனர்’ என்னும் மார்சலின் உறுதியுரையைச் சான்றுடன் உறுதிப்படுத்துகின்றது.

ஒரு புயல் தொடர்ந்தது. இந்திய ஒன்றியஅரசு இராமகிருட்டினாவை மாற்றியது. கீழடி அகழ்வாய்வை நிறுத்தும் நோக்கிலேயே அம்மாறுதல், செய்யப்பட்டதாக தமிழ்நாட்டு அறிவாளிகள் குற்றம்சாட்ட அது காரணமாயிற்று. மூன்று கட்ட அகழ்வாய்வுகளுக்குப்பின், தமிழ்நாட்டுத் தொல்லியல் துறை அகழ்வாய்வுப் பணியை மேற்கொண்டது.

வரலாறு, இலக்கியங்களின்பால் ஈடுபாடு கொண்டவராக அறியப்பட்ட இந்திய ஆட்சிப்பணி அதிகாரியான தி.உதயச்சந்திரன் 2018இல் தொல்லியல் துறையின் ஆணையராக்கப்பட்டார். அவருடைய தலைமையில் தொல்லியல் துறையில் இம் மாநிலத்தில் பரபரப்பான செயற்பாடுகள் நிகழ்ந்தன. அகழ்வாய்வுக் கண்டுபிடிப்புகள் எளிய மக்கள் மொழியில் பதிப்பித்து

வெளியிடப்பட்டன. புதிய அகழ்வாய்வு இடங்கள் அடையாளம் காணப்பட்டன. பயிற்சி வகுப்புகள் நடத்தப்பட்டன.

ஏறத்தாழ இதே நேரத்தில், சென்னையில் உள்ள உரோசா முத்தையா ஆராய்ச்சி நூலகம், அரப்பா, சிந்துவெளிநாகரிகத்தின் அறிவியல் சான்றுகள் அடிப்படையிலான ஆராய்ச்சியைத் தொடங்கியது. “சிந்துவெளி நாகரிகத்தில் மார்சலின் திராவிடர்பற்றிய குறிப்பும் இங்கே பரவலாக நிலவும் திராவிடர் பற்றிய கருத்துகளும் ஒத்திருந்தன. எனவே, 2018இலிருந்து நாங்கள் சொற்பொழிவுகள், அச்சிட்ட வெளியீடுகளுடன் ‘சிந்துவெளி கண்டுபிடிப்பு நாள்’ கொண்டாடுகின்றோம். மார்சலுக்குத் தமிழருடன் நேரடித் தொடர்பில்லை என்றாலும், இந்தியத் தொல்லியல் ஆய்வு நிறுவனம் அவருடைய வல்லாண்மையின்கீழ் இருந்தபோதுதான் மற்றொரு பிரித்தானியத் தொல்லியலரான அலெக்குசாந்தர் இரியா, ஆதிச்சநல்லூர் அகழ்வாழ்வுகளை மேற்கொண்டார்” என்று உரோ.மு.ஆ.நிறுவனத்தின் நிறுவுநர்-அறங்காவலர் சுந்தர் கணேசன் கூறுகிறார்.

மாநிலத் தொல்லியல் துறையும் உரோ.மு.ஆ.நிறுவனமும் சனவரி 5-7, 2025இல் சென்னையில் ‘பன்னாட்டு சிந்துவெளி மாநாடு’ நடத்துகின்றன.

2018இல் உரோ.மு.ஆ.நிறுவனம் இந்திய ஆட்சிப்பணி அலுவலராக இருந்து தொல்லியல் துறை ஆராய்ச்சியாளரான ஆர்.பாலகிருட்டினனின் சொற்பொழிவு ஒன்றிற்கு ஏற்பாடு செய்தது. அவர், கழக(சங்க) இலக்கியங்களைப் பயனபடுத்திப் ‘பானை வழி’யில் விளக்கமளித்தார். தென்தமிழகத்தில் அகழ்வாய்வில் கிடைத்த பானைகளில் சிந்துவெளி எழுத்துகள் பொறிக்கப்பட்டு இருந்ததைக் கண்டுபிடித்துள்ளனர். சிந்துவெளி நாகரிகமும் வைகைக்கரை நாகரிகமும் சிந்துவெளி எழுத்துகளைப் பயன்படுத்தியுள்ளதால் இரண்டிற்கும் தொடர்புள்ளதாக அவர் கருத்துரைத்தார். இக்கருதுகோள், சிந்துவெளி நாகரிகம் முடிகின்ற இடமும் கழகஇலக்கியங்கள் தொடங்குகின்ற இடமும் ஒன்றே என்று முன்மொழியும் அவருடைய தலைசிறந்த படைப்பான “ஒரு நாகரிகத்தின் வழிச்செலவு” என்ற நூலைப் பாலகிருட்டினன் வெளியிடச் செய்தது.

தமிழினத்தின் (திராவிட இனத்தின் எனப் படியுங்கள்) தனிச்சிறப்பு அடையாளக் கூறுகளில் ஒன்றாகக் கழக(சங்க) இலக்கியங்களைப் போற்றும் கட்சியான தி.மு.க.விற்குப் பாலகிருட்டினனின் கருதுகோள் உடனடியாக ஏற்றுக்கொள்ளக் கூடியதாயிற்று.

வடக்கு தெற்குப் பிரிவு வளர்ந்துவரும் நிலையில், சிந்துவெளி கண்டுபிடிப்பு நூற்றாண்டைக் கொண்டாடத் தி.மு.க. ஏன் தேர்ந்தெடுத்தது என்று தெளிவாகத்தெரிகிறது. அக்கட்சி, ஒரு பிரித்தானிய அலுவலரைப் பெருமைப்படுத்துவது இது முதன்முறை இல்லை. 2000த்தில் முதலமைச்சர் கருணாநிதி முல்லைப்பெரியாறு அணை கட்டித்தந்த பிரித்தானியப் பொறியியலரான பென்னிகுயிக்குக்கு ஒரு சிலையை நிறுவினார். 2022இல் மாநில அரசு பென்னிகுயிக்குக்கு பிரித்தன் நாட்டில் ஒரு சிலை நிறுவும் திட்டத்தை அறிவித்தது. இப்போது, மார்சலுக்கு ஒரு முழுஉருவச்சிலை நிறுவத் தீர்மானித்துள்ளது.

மாநிலத் தொல்லியல் துறையின் தொடர் கண்டுபிடிப்புகளும் பா.ச.க.தலைமையிலுள்ள ஒன்றியஅரசின் மிரட்டல் அழுத்தமும் ‘திராவிட மாதிரி’ முழக்கமிடலும் சேர்ந்து தமிழக மக்கள்தொகையின் பெரும்பகுதியின் கவனத்தை இதுவரை கண்டுகொள்ளப்படாதிருந்த தொல்லியலை நோக்கித் திருப்பியது. தென்தமிழ்நாட்டில் கழக(சங்க)க்கால மரபு சார்ந்ததாக அறிந்துள்ள மதுரை, தஞ்சை, சிவகங்கை, இராமநாதபுரம், தூத்துக்குடி பகுதிகளின் அகழ்வாய்வுகள் தொல்லியலாய்வு, கல்வெட்டாய்வு ஆர்வலர் குழுக்கள் பலவற்றைத் தோற்றுவித்தன.

தொல்லியல் இடங்கள் பற்றி விழிப்பூட்டவும் அவற்றைப் பாதுகாத்துப் பேணவும் இக் குழுக்கள் கிழமையிறுதி நாட்களில் தொல்லியலாய்வு, கல்வெட்டாய்வுகளில் சான்றிதழ், பட்டயப் படிப்புகளை இணையவழி, நேர்முகவழிகளில் நடத்துகின்றன. இவை மாநிலப் பல்கலைக்கழகங்களிலும் தஞ்சைத் தமிழ்ப்பல்கலைக் கழகத்திலும் தமிழ்நாட்டு அரசு பயிற்சி நிறுவனங்களான ‘தமிழ்நாடு தொல்லியல் அருங்காட்சியியல் பயிற்சி நிறுவனங்களிலும் அளிக்கப்படும் வழக்கமான படிப்புகள் அல்லாதவை. ‘குடிமக்கள் அறிவியல்’ – என்பதைப் போன்று ‘குடிமக்கள் தொல்லியல்’’ என்பதற்குத் துணைதரும் ஒரு புதிய அடித்தளம் உருவாக்கும் வகையில், சில குழுக்கள் தொல்லியல் இடங்களுக்கு “மரபறி நடைச்செலவு”களுக்கும் கூட ஏற்பாடு செய்கின்றன.

‘இத்தகைய ஆர்வலர்கள் புதிய பொருள்களைக் கண்டுபிடிக்க உதவுகிறார்கள். ஆனால், அவர்கள் அடையாளம் காண்பதை அப்படியே ஏற்றுக்கொள்ளக் கூடாது. எந்தக் கருதுகோளையும் மெய்ப்பிக்கத் தகுந்த தொழிலறிந்தார் அணுகுமுறை தேவை’ என்று பெயர்தெரிவிக்க விரும்பாத ஓய்வுபெற்ற ஒரு தொல்லியல் பேராசிரியர் கூறுகின்றார்.

(புதுவை தூயதமிழ் மாத இதழ் நாகிய 'நற்றமிழ்'  (செபுதம்பர்- அக்குதோபர் 2024) இதழில் வந்தது)

‘தமிழ்நாடு’ – பெயருக்காக உயிரீகம் செய்த சங்கரலிங்கனார்!

 

‘தமிழ்நாடு’ – பெயருக்காக உயிரீகம் செய்த சங்கரலிங்கனார்!

ஒரு நோக்கத்திற்காக, ஒரு தன்னலமற்ற வேண்டுதலை முன்வைத்து நீண்டநாள்கள் உண்ணாநோன்பிருந்து உயிர்நீத்த ஈடற்ற ஈகத்திற்குரியவர் சங்கரலிங்கம் என்னும் கண்டன் சங்கரலிங்கம் ஆவார். தாம் சார்ந்திருந்த அரசியல்கட்சி தம் வேண்டுகைக்குச் செவிசாய்க்காததால் அக்கட்சி ஆட்சியிலிருந்தபோதே தம் தன்னலமற்ற நோக்கத்திற்காக உண்மையான அறவழிப் போராட்டத்தில் உயிரீகம் செய்த போராளி சங்கரலிங்கனார் ஆவார்.

விருதுநகரை அடுத்த சிற்றூர் மண்மலைமேட்டில் 26-1-1895இல் சங்கரலிங்கம் பிறந்தார். தந்தை பெரிய கருப்பசாமி; தாயார் வள்ளியம்மை. தலைவர் காமராசர் படித்த பள்ளியிலேயே சங்கரலிங்கமும் எட்டாம் வகுப்புவரை படித்தார். பேராயக் கட்சியின்பால் ஈடுபாடு கொண்டிருந்தார். இவர் ‘மாதர் கடமை’ என்னும் நூலை எழுதி 1920 ஆம் ஆண்டு வெளியிட்டார். அவரும் அவர் குடும்பத்தினரும் கைந்நூலாடையையே உடுத்துவதென 1922இல் முடிவு செய்து அவ்வாறே அதனைப் பின்பற்றினர்.

அப்போது கைந்நூல் வாரியத்தலைவராக இருந்த பெரியார் ஈ.வெ.இரா. அவர்களை விருதுநகருக்கு 1924 ஆம் ஆண்டு அழைத்து, த.இரத்தினசாமி நாடார் நினைவு படிப்பகம் சார்பாகச் சங்கரலிங்கனார் பொதுக் கூட்டம் நடத்தினார்.

கப்பலோட்டிய தமிழர் வ.உ.சிதம்பரனாரின் விடுதலைப் போராட்ட உரையினைக் கேட்டு விடுதலை உணர்வு பெற்றார். இந்திய விடுதலைப் போராட்டத்தில் 1908ஆம் ஆண்டு முதல் கலந்து கொண்டார். பலமுறை சிறைப்படுத்தப்பட்டார்.

காந்தியடிகளை 16.02.1925இல் பம்பாயில் சந்தித்தார். 1927 ஆம் ஆண்டு காந்தியடிகள் விருதுநகர் வந்தபோது சங்கரலிங்கனார் சிறப்பான ஏற்பாடுகளைச் செய்தார். காந்தியார் தங்கிய சிற்றூர்க்கு நகராட்சியின் ஒப்புதல் பெற்றுக் ‘காந்தி தங்கல்’ என்று பெயர் சூட்டினார். காந்தியாரின் உப்புப் போராட்டம் தொடர்பாக 1930 ஆம் ஆண்டு ‘தண்டி’ச்செலவு தொடங்கியபோது சங்கரலிங்கனார் மூன்று நாட்கள் காந்தியடிகளுடன் நடைச்செலவு மேற்கொண்டார். ‘அண்ணல்காந்தி கைந்நூல் ஆடைக்கடை’ என்னும் கடையில் சிலகாலம் பணியாற்றினார்.

காந்தியார் தலைமையில் 1930-31 ஆம் ஆண்டுகளில் நடைபெற்ற ‘உண்மையுறுதி ஆற்றல்’ (சத்தியாக்கிரகப்) போராட்டக் காலத்தில், சங்கரலிங்கனார் சென்னை, திருச்செங்கோடு, ஈரோடு, காரைக்குடி ஆகிய நகரங்களுக்குச் சென்று தலைவர்களைச் சந்தித்துப் போராட்டத்திற்குத் துணை திரட்டினார். திருச்சி ‘உண்மையுறுதி ஆற்றல்’ (சத்தியாக்கிரகப்) போராட்ட வழக்கில் சங்கரலிங்கனார்க்கு ஆறு மாத‌ங்கள் கடுங்காவல் தண்டனை தந்தனர். கரூர் வழக்கில் ஆறு மாதங்கள் கடுங்காவல் தண்டனையும், உருவா 50 தண்டத்தொகை கட்டவும் தீர்ப்பளித்தனர். சங்கரலிங்கனார் திருச்சி நடுவண் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.

சங்கரலிங்கனார் அவருக்குச் சொந்தமான இரண்டு வீடுகளையும், அவர் சேமித்து வைத்திருந்த உருவா நான்காயிரத்தையும் விருதுநகர் ‘சத்திரிய மகளிர் உயர்நிலைப்பள்ளி’க்கு 1952 ஆம் ஆண்டு நன்கொடையாகக் கொடுத்தார். அந்தத் தொகையிலிருந்து கிடைக்கும் வட்டித் தொகையைக் கொண்டு, பள்ளியில் பயிலும் ஏழைக் குழந்தைகளுக்கு நண்பகல் உணவாக உப்பில்லாக் கஞ்சி ஊற்ற வேண்டும் என்ற ஒரு திட்டத்தை ஏற்படுத்தினார். தலைவர் காமராசர் பின்னர்க் கொண்டு வந்த நண்பகல் உணவுத் திட்டத்திற்கு இது முன்னோடியாகும்!

ஆந்திரமாநிலப் பிரிவினையை வலியுறுத்தி சென்னையில் பொட்டி சீராமலு 1952 திசம்பர் 15 அன்று உயிர்துறந்தார். இதையடுத்து ஆந்திர மாநிலம் உருவெடுத்தது. சங்கரலிங்கனாருக்கு இது ஒரு தூண்டுதலை ஏற்படுத்தியது. ம.பொ.சி.யின் தமிழரசுக் கழகம் தமிழ்நாடு பெயர் சூட்டுவதற்காகப் போராட்டம் நடத்தியதும் அவருக்குத் தூண்டுதலாயிற்று..

1956 சூலை 27ஆம் நாள் ‘மெட்ராசு இசுடேட்’ என்ற பெயரைத் தமிழ்நாடு என்று மாற்றவேண்டும் என்ற தலையாய வேண்டுகையுடன் மேலும் பதினொரு வேண்டுகைகளை முன்வைத்துச் சாகும்வரை உண்ணாநோன்பைச் சூலக்கரை மேட்டில் தனியாளாகத் தொடங்கினார். அப்போது அந்த இடம் விருதுநகரிலிருந்து தூரத்தில் ஆட்கள் நடமாட்டமில்லாத பகுதியாக இருந்ததால், பொதுவுடைமைக் கட்சியாரின் பரிந்துரையின்படி விருதுநகர் ‘தேசபந்து’ திடலில் உண்ணாநோன்பைத் தொடங்கினார்.

சங்கரலிங்கனார் முன்வைத்த ஏனைய பதினொரு வேண்டுகைகளாவன: மொழிவழி மாநிலம் அமைக்கவேண்டும், தொடர்வண்டியில் அனைவரும் ஒரேவகுப்பில் சமமாகச்செல்ல நடவடிக்கை வேண்டும், வெளிநாட்டு விருந்தினர்க்கு காய்கறி உணவே தரவேண்டும்; அவர்களுக்காக நாட்டியம் முதலானவற்றை நிறுத்தவேண்டும், அரசுப்பணியாளர் அனைவரும் கைந்நூலாடையையே அணியவேண்டும், அரசியல் தலைவர்கள் பகட்டுப்புனைவின்றி எளிமையாக வாழவேண்டும், தேர்தல் முறையில் மாறுதல் வேண்டும், தொழிற்கல்வி அளிக்கவேண்டும், நாடு முழுமைக்கும் மதுவிலக்கு வேண்டும், நடுவணரசு இந்தியை மட்டும் அலுவல் மொழியாகப் பயன்படுத்தக்கூடாது, உழவர்க்கு விளைச்சலில் 60 விழுக்காடு குத்தகை தர வேண்டும், பொது இடங்களில் அருவருப்பாக நடப்பதைத் தடுக்கவேண்டும் ஆகியனவாகும்.

சங்கரலிங்கனாரின் உண்ணாநோன்பை நிறுத்த ம.பொ.சி, அண்ணாதுரை, காமராசர், சீவானந்தம் முதலியோர் வலியுறுத்தினர். சங்கரலிங்கனார் மறுத்துவிட்டார். விருதுநகருக்குச் சென்று அவரைச் சந்தித்துப் பேசிய அண்ணா, இவ்வளவு உறுதியுடன் இருக்கிறீர்களே. உங்கள் வேண்டுகையை ஏற்கமாட்டார்களே என்று கூறினார். நான்

இறந்தபிறகாவது என் வேண்டுகையை ஏற்பார்களா என்று பார்ப்போம் என்று சங்கரலிங்கனார் தழுதழுத்த குரலில் சொன்னார்.

சங்கரலிங்கனார் இறப்பதற்கு இரு நாள்களுக்கு முன் “நான் ஒருவேளை இறக்கநேரிட்டால், என் உடலை அருள்கூர்ந்து பேராயக்கட்சிக்காரர்களிடம் ஒப்படைக்க வேண்டாம். எனக்கு உறுதுணையாக இருந்த பொதுவுடைமைக்கட்சிக்காரர்களிடம் ஒப்படையுங்கள்” என்று நாளிதழ் செய்தியாளர்களிடம் கூறியிருந்தார்.

அக்குதோபர் 10ஆம் நாள் சங்கரலிங்கனார் நிலை மோசமாகியது. அவரை மருத்துவமனைக்கு எடுத்துச்சென்றனர். அங்கும் அவர் மருத்துவம் செய்துகொள்ள ஒப்பவில்லை. 13.10.1956 அன்று அந்த ஈடற்ற ஈகியின் உயிர் உடலைவிட்டுப் பிரிந்தது. மதுரை எருசுகின் மருத்துவமனையி லிருந்த சங்கரலிங்கனாரின் உடலைப் பொதுவுடமைக் கட்சியின் கே. டி. கே. தங்கமணியும்   கே.பி.சானகி யம்மாவும் பெற்றனர். தமிழர்நலம் கருதி உயிர் நீத்த ஈகியின் உடல் மதுரைத் தத்தனேரி சுடுகாட்டில் எரியூட்டப்பட்டது.

ஈகி சங்கரலிங்கனாரின் மறைவுச்செய்தி மாணவர்களை மீளாத் துயரில் ஆழ்த்தியது. சென்னைப் பச்சையப்பன் கல்லூரி மாணவர்கள் உண்ணாநோன்பு இருந்தனர். 76 நிமிடங்கள் கல்லூரி வளாகத்தில் அமைதி காத்து வீரவணக்கம் செலுத்தினர். சென்னை மாநகர அனைத்துக்கல்லூரி மாணவர்கள் 15.10.1956இல் வேலைநிறுத்தம் செய்து ஈகி சங்கரலிங்கனாருக்கு வீரவணக்கம் செலுத்தினர்.

தமிழ்நாடு பெயர் மாற்றச் சிறப்பு மாநாடு 25.12.1960 அன்று ம.பொ.சி. தலைமையில் கோகலே மண்டபத்தில் நடைபெற்றது. மாநாட்டில் பெயர்மாற்றப் போராட்டத்திற்கு அறிஞர்கள் முழுமையாகத் துணை நல்கினார். மாணவர்களும், பொது மக்களும் பல்வேறுவகைப் போராட்டங்களில் கலந்துகொண்டு ஆயிரக்கணக்கில் சிறை புகுந்தனர்.

1961இல் சென்னைச் சட்டமன்றத்தில் மெட்ராசு இசுடேட்டுக்குத் ‘தமிழ்நாடு’ என்று பெயர் சூட்டப்பட வேண்டும் என்ற தீர்மானம் கொண்டுவரப்பட்டது. அன்று காமராசர் தலைமையில்

இயங்கிய அரசு, அரசின் ஆவணங்கள் தமிழில் அளிக்கப்படும்போது  தமிழ்நாடு அரசு’ என்று குறிப்பிடப்படும் என்றும், ஆங்கில மொழியில் பயன்படுத்தும்போது ‘மெட்ராசு இசுடேட்டு’ என்ற பெயரே தொடர்ந்து கையாளப்படும் என்றும் இரட்டை நிலையை அறிவித்தது. அதுவே தொடர்ந்து நடைமுறையிலும் இருந்தது.

உண்ணாநோன்பால் உடல்நலிந்து சங்கரலிங்கனார் இறந்ததை, அன்றைய பேராயக் கட்சிக்காரர்கள் எள்ளல் செய்து எழுதினார்கள். அது மட்டுமின்றி, 16.03.1962அன்று அறிஞர் அண்ணா மாநிலங்களவையில் ‘மெட்ராசு இசுடேட்டு’க்குத் தமிழ்நாடு என்னும் பெயர் மாற்றத் தீர்மானத்தை கொண்டு வந்தபோது, ஒரு தமிழ்நாட்டு உறுப்பினர் எழுந்து, தமிழ்நாடு என்று பெயரை மாற்றுவதால் பயன் என்ன என்று கோவத்துடன் கேட்டு இருக்கிறார்.

தமிழ்நாட்டுக்குத், தமிழ்நாடு என்று பெயர் வைப்பது அதன் அடையாளத்தை குறிக்கும் செயல். பெயர்மாற்றத்தின் மூலம் உணர்வு அடிப்படையிலான மனநிறைவு கிட்டும் என்பதுதான் உண்மையான பயன். ஒரு தொன்மையான வரலாற்றுப்பெயர் மீட்டெடுக்கப்பட்டு, மக்கள் மனத்தில் பதியவைக்கப்படுவதுதான் பயன். என்று விடையளித்த அண்ணா, தமிழ்நாட்டுக்கு ‘மெட்ராசு இசுடேட்டு’ என்ற பெயர்தான் இருக்கும் என்றால், கேரளத்துக்கு திருவனந்தபுரம், ஆந்திரத்துக்கு ஐதராபாத், குசராத்துக்கு ஆமதாபாத் என்றெல்லாம் பெயர் மாற்றம் செய்ய வேண்டியிருக்கும் என்று சொன்னபோது, அவையில் சிரிப்பலை ஏற்பட்டது. ஆனால், இறுதியில் அந்தத் தீர்மானத்தைப் பேராயக்கட்சி உறுப்பினர்கள் தோற்கடித்தார்கள்.

1967-ம் ஆண்டு அறிஞர் அண்ணா முதல்-அமைச்சரானதும், 1968 சூலை 18ஆம் நாள் தமிழ்நாடு பெயர்மாற்றத் தீர்மானம் ஒருமனத்துடன் நிறைவேற்றப் பட்டது. 1968 நவம்பர் மாதம் தமிழ்நாடு பெயர்மாற்றச் சட்டவரைவு நாடாளுமன்றத்தில் நிறைவேறியது. 1968 திசம்பர் 1ஆம் நாள் தமிழ்நாடு பெயர்மாற்றம் விழாவாகக் கொண்டாடப்பட்டது 1969 சனவரி 14ஆம் நாள் பொங்கல்முதல் அதிகார அடிப்படையில் ‘மெட்ராசு இசுடேட்டு’ தமிழ்நாடு ஆனது. சங்கரலிங்கனாரின் ஈகத்தை அறிஞர் அண்ணாவும் அனைத்துக் கட்சித் தலைவர்களும் போற்றினர்.

2012இல் அப்போதைய முதல்வர் செயலலிதா ஆட்சியில் சங்கரலிங்கனார் நினைவு மணிமண்டம் அமைக்க உருவா.76 இலக்கம் ஒதுக்கினார். சங்கரலிங்கனாரின் நினைவைப் போற்றும் வகையில் விருதுநகர் கல்லூரிச்சாலையில் நகராட்சிப் பூங்கா அருகில் அவருக்கு மணிமண்டபம் கட்டப்பட்டுள்ளது.

தமிழ்நாடு என்று தமிழர்வாழும் மாநிலத்திற்குப் பெயர் வேண்டும் என்பதற்காக ஒரு தமிழர் போராடி உயிரீகம் செய்தார். அறிஞர் அண்ணாவும் மற்றவர்களும் முயன்று தமிழ்நாடு என்னும் பெயரை மீட்டனர். ஆனால் இன்றைய இரங்கத்தக்க நிலை என்னவெனில், தமிழ்நாட்டரசு திராவிடத்தை விடாமல் பற்றித் தொங்கிக்கொண்டிருக்கிறது.

பக்கத்திலுள்ள கருநாடகமாநில முதலமைச்சர், எங்களைச் சேர்த்து யாராவது திராவிடம், திராவிடர் என்று சொன்னால் செருப்பால் அடிப்போம் என்று கூறினார், அது செவிடன் காதில் ஊதிய சங்காகியது. ஆறிஞர் அண்ணா இன்று இருந்தால், தெலுங்கரும், கன்னடரும், மலையாளத்தாரும் பிரிந்துபோனபின் நாம் தமிழர் என்று சொல்வதே சரியானதும் பொருத்தமானதுமாக இருக்கும் என்று தெளிவாக்கியிருப்பார்.

இன்னும் மோசமான நிலை. திராவிட ‘மாடல்’ அரசு என்று ஆங்கிலத்தைக் கலந்துத் திரும்பதிரும்பக் கூறும் போதெல்லாம் காது வலிகண்டுவிடுகிறது. திராவிட மாதிரி அரசு என்றாவது கூறித் தொலைக்கலாமன்றோ? நயன்மன்றமும்கூட திராவிடமாடலைத் தமிழில் சொல்ல இடித்துரைத்ததே! தமிழறிஞர் பலரும் பலமுறை வலியுறுத்தினார்களே! தமிழ்நாட்டரசும் தமிழ்மக்களும் எண்ணிப்பார்க்க வேண்டும்.

(புதுவை 'நற்றமிழ்' செபுதம்பர் - அக்குதோபர் 2024 இதழில் வந்தது)