(என்.விநோத்குமார் என்பார் ‘தைம்சு ஆப்பு இந்தியா’ நாளிதழில் (24-9-2024)
எழுதிய கட்டுரையின் தமிழாக்கமே
இது. ‘தைம்சு ஆப்பு இந்தியா’ நாளிதழுக்கும் என்.விநோத்குமாருக்கும் நன்றி. – தமிழநம்பி.)
திரவிடப்பெருமை வெளிப்பட உதவிய
பிரித்தன் தொல்லியலர்!
திரவிடமொழியைக் கொண்டிருந்ததாகக்
கருதப்படுவதும் ஆரியருக்கு முந்தியதுமாகிய சிந்துவெளி நாகரிகக் கண்டுபிடிப்பை 1924இல்
சான் மார்சல் அறிவித்தது, இலக்கியங்கள், அகழ்வாய்வுகளில் தமிழ் வேர்களைத்தேடும்
மரபுவழிக் குழுக்கள் பெருகக் காரணமானது.
இந்திய ஒன்றியஅரசு உறுதியான
நிலையில் பிரித்தானியருக்கு (ஆங்கிலேயருக்கு) எதிராகப் பரப்புரை
செய்துவரும் பொழுது தமிழ்நாடு ஒரு பிரித்தானிய அலுவலரை அவருடைய தொல்லியல்
கண்டுபிடிப்பு திராவிடத்திற்கு உச்சவுயர்வைத் தந்து ஓர் உந்துதலானதால் அவரைக் கொண்டாடி
வருகின்றது.
20 செபுதம்பர் 1924இல் பிரித்தானியத் தொல்லியலர் சர் சான் மார்சல் சிந்துவெளி
நாகரிகக் கண்டிபிடிப்பைப் “படவிளக்க இலண்டன் செய்திகள்” (Illustrated London News) இதழ்வழி அறிவித்தார். அவருடைய
கட்டுரையான, “நெடுங்காலமாக மறக்கப்பட்ட
நாகரிகத்தின் முதல் வெளிப்பாடு: ஒரு வரலாற்றுக்கு முந்திய கடந்த காலம்” என்பதில்,
‘சிந்துவெளி நாகரிகம் ஆரியருக்கு
முற்பட்டது. சிந்துவெளி மொழி அல்லது மொழிகள் கட்டாயம் ஆரியருக்கு முற்பட்டதாக
இருந்திருக்க வேண்டும். அம்மொழிகளில் ஒன்றோ மற்றொன்றோ (ஒன்றுக்கு மேற்பட்டதுபோல்
தோன்றுகின்றபடி இருக்குமானால்) திரவிட மொழியாகும் என்று குறிப்பிட்டார்.
எழுச்சிமிக்க மொழிவரலாற்றைக் கொண்ட
ஒரு மாநிலத்திற்கு ஒரு பிரித்தன் அதிகாரியின் இந்த ஆய்வுமுடிவு திராவிடர்க்கருத்தியல்
மொழிவோர்க்கு மேடை அமைத்துக் கொடுத்ததுபோல் ஆயிற்று. பின்னாளில், ஐராவதம் மகாதேவன் போன்ற அறிஞர்கள் சிந்துவெளி எழுத்திற்குப்
பொருள்காணும் அவர்களுடைய முயற்சியால் அந்த மாநில மொழியினுடைய தொன்மையை
உறுதிப்படுத்தியுள்ளார்கள்.
தியூக்குப் பல்கலைக்கழகத்தின்
வரலாற்றுப் பேராசிரியரான சுமதி இராமசாமி 2001இல் ஒரு கட்டுரையில் இக்
கண்டுபிடிப்பின் தொடக்கக்கால எதிர்வினையாகச் சென்னை மாநிலத்திலிருந்து தி.ஆர்.சேச
ஐயங்காரின் (1925) ‘திராவிடர் இந்தியா’ (Dravidian India), மு.சி.பூரணலிங்கம் பிள்ளையின் (1927) ‘தமிழ் இந்தியா’ (Tamil India) போன்ற நூல்கள் வந்ததாகக் குறிப்பிட்டுள்ளார். அப்போதிலிருந்து தமிழ்நிலம்
சிந்துவெளி நாகரிகம் இரண்டிற்கும் இடையில் மொழியியல் தொடர்பில் நிறைய இலக்கியங்கள்
வந்துள்ளன.
இருந்தபோதிலும், மேலும் உறுதிப்படுத்த, அம்மாநிலம் அதற்குப் பிறகும் 90 ஆண்டுகள் காத்திருக்க
வேண்டியிருந்தது. 2015இல் இந்திய அகழ்வாய்வுத் துறையின் (Archaeological Survey of India - ASI) கே.அமர்நாத்து இராமகிருட்டினா தலைமையில் கீழடி அகழ்வாய்வில்
கண்டுபிடிக்கப்பட்ட பானைகள்,
வைகையாற்றங் கரையில்
கண்டுபிடிக்கப்பட்ட களிமண்ணாலான சுட்ட செம்பழுப்பு வட்டக் கிணறுகள் போன்ற கலைப்பொருள்கள், தமிழ்நாட்டின் கழக (சங்க)க் காலம் முன்பு நினைத்திருந்ததைவிட
மேலும் பழமையானதென்ற கருத்தளித்தன. இக் கண்டுபிடிப்புகள் தமிழ்நாட்டில் ஒரு
கிளர்ச்சியை உருவாக்கின. பலர்,
கருப்பு-சிவப்பு மட்பாண்டச்
சில்லுகளில் கண்ட ஆதன், குவிரன் எனும் பெயர்களைத் தம்
பிள்ளைகளுக்குச் சூட்டினர்.
இது, “திரவிட மொழிபேசும் மக்கள் வடஇந்தியாவில் ஆரியர்களுக்கு முற்பட்டவர்களாகவும்
பெரும்பாலும் சிந்துவெளி நாகரிகத்தினரைப் போல் மேம்பட்ட பண்பாட்டை உடையவர்களாகவும்
இருந்தனர்’ என்னும் மார்சலின் உறுதியுரையைச்
சான்றுடன் உறுதிப்படுத்துகின்றது.
ஒரு புயல் தொடர்ந்தது. இந்திய
ஒன்றியஅரசு இராமகிருட்டினாவை மாற்றியது. கீழடி அகழ்வாய்வை நிறுத்தும் நோக்கிலேயே
அம்மாறுதல், செய்யப்பட்டதாக தமிழ்நாட்டு
அறிவாளிகள் குற்றம்சாட்ட அது காரணமாயிற்று. மூன்று கட்ட அகழ்வாய்வுகளுக்குப்பின், தமிழ்நாட்டுத் தொல்லியல் துறை அகழ்வாய்வுப் பணியை
மேற்கொண்டது.
வரலாறு, இலக்கியங்களின்பால் ஈடுபாடு கொண்டவராக அறியப்பட்ட இந்திய
ஆட்சிப்பணி அதிகாரியான தி.உதயச்சந்திரன் 2018இல் தொல்லியல் துறையின்
ஆணையராக்கப்பட்டார். அவருடைய தலைமையில் தொல்லியல் துறையில் இம் மாநிலத்தில்
பரபரப்பான செயற்பாடுகள் நிகழ்ந்தன. அகழ்வாய்வுக் கண்டுபிடிப்புகள் எளிய மக்கள்
மொழியில் பதிப்பித்து
வெளியிடப்பட்டன. புதிய அகழ்வாய்வு
இடங்கள் அடையாளம் காணப்பட்டன. பயிற்சி வகுப்புகள் நடத்தப்பட்டன.
ஏறத்தாழ இதே நேரத்தில்,
சென்னையில் உள்ள உரோசா முத்தையா ஆராய்ச்சி
நூலகம், அரப்பா, சிந்துவெளிநாகரிகத்தின் அறிவியல் சான்றுகள் அடிப்படையிலான
ஆராய்ச்சியைத் தொடங்கியது. “சிந்துவெளி நாகரிகத்தில் மார்சலின்
திராவிடர்பற்றிய குறிப்பும் இங்கே பரவலாக நிலவும் திராவிடர் பற்றிய கருத்துகளும்
ஒத்திருந்தன. எனவே, 2018இலிருந்து நாங்கள் சொற்பொழிவுகள், அச்சிட்ட வெளியீடுகளுடன் ‘சிந்துவெளி கண்டுபிடிப்பு நாள்’ கொண்டாடுகின்றோம். மார்சலுக்குத் தமிழருடன் நேரடித்
தொடர்பில்லை என்றாலும், இந்தியத் தொல்லியல் ஆய்வு நிறுவனம்
அவருடைய வல்லாண்மையின்கீழ் இருந்தபோதுதான் மற்றொரு பிரித்தானியத் தொல்லியலரான
அலெக்குசாந்தர் இரியா, ஆதிச்சநல்லூர் அகழ்வாழ்வுகளை
மேற்கொண்டார்” என்று உரோ.மு.ஆ.நிறுவனத்தின்
நிறுவுநர்-அறங்காவலர் சுந்தர் கணேசன் கூறுகிறார்.
மாநிலத் தொல்லியல் துறையும் உரோ.மு.ஆ.நிறுவனமும் சனவரி 5-7, 2025இல் சென்னையில் ‘பன்னாட்டு சிந்துவெளி மாநாடு’
நடத்துகின்றன.
2018இல் உரோ.மு.ஆ.நிறுவனம் இந்திய
ஆட்சிப்பணி அலுவலராக இருந்து தொல்லியல் துறை ஆராய்ச்சியாளரான ஆர்.பாலகிருட்டினனின்
சொற்பொழிவு ஒன்றிற்கு ஏற்பாடு செய்தது. அவர், கழக(சங்க) இலக்கியங்களைப் பயனபடுத்திப் ‘பானை வழி’யில் விளக்கமளித்தார். தென்தமிழகத்தில்
அகழ்வாய்வில் கிடைத்த பானைகளில் சிந்துவெளி எழுத்துகள் பொறிக்கப்பட்டு இருந்ததைக்
கண்டுபிடித்துள்ளனர். சிந்துவெளி நாகரிகமும் வைகைக்கரை நாகரிகமும் சிந்துவெளி
எழுத்துகளைப் பயன்படுத்தியுள்ளதால் இரண்டிற்கும் தொடர்புள்ளதாக அவர் கருத்துரைத்தார்.
இக்கருதுகோள், சிந்துவெளி நாகரிகம் முடிகின்ற
இடமும் கழகஇலக்கியங்கள் தொடங்குகின்ற இடமும் ஒன்றே என்று முன்மொழியும் அவருடைய
தலைசிறந்த படைப்பான “ஒரு நாகரிகத்தின் வழிச்செலவு” என்ற நூலைப் பாலகிருட்டினன் வெளியிடச்
செய்தது.
தமிழினத்தின் (திராவிட இனத்தின்
எனப் படியுங்கள்) தனிச்சிறப்பு அடையாளக் கூறுகளில் ஒன்றாகக் கழக(சங்க)
இலக்கியங்களைப் போற்றும் கட்சியான தி.மு.க.விற்குப் பாலகிருட்டினனின் கருதுகோள் உடனடியாக
ஏற்றுக்கொள்ளக் கூடியதாயிற்று.
வடக்கு தெற்குப் பிரிவு
வளர்ந்துவரும் நிலையில்,
சிந்துவெளி கண்டுபிடிப்பு
நூற்றாண்டைக் கொண்டாடத் தி.மு.க. ஏன் தேர்ந்தெடுத்தது என்று தெளிவாகத்தெரிகிறது.
அக்கட்சி, ஒரு பிரித்தானிய அலுவலரைப் பெருமைப்படுத்துவது
இது முதன்முறை இல்லை. 2000த்தில் முதலமைச்சர் கருணாநிதி முல்லைப்பெரியாறு அணை
கட்டித்தந்த பிரித்தானியப் பொறியியலரான பென்னிகுயிக்குக்கு ஒரு சிலையை நிறுவினார்.
2022இல் மாநில அரசு பென்னிகுயிக்குக்கு பிரித்தன் நாட்டில் ஒரு சிலை நிறுவும் திட்டத்தை
அறிவித்தது. இப்போது, மார்சலுக்கு ஒரு முழுஉருவச்சிலை நிறுவத்
தீர்மானித்துள்ளது.
மாநிலத் தொல்லியல் துறையின் தொடர்
கண்டுபிடிப்புகளும் பா.ச.க.தலைமையிலுள்ள ஒன்றியஅரசின் மிரட்டல் அழுத்தமும் ‘திராவிட மாதிரி’ முழக்கமிடலும் சேர்ந்து தமிழக மக்கள்தொகையின் பெரும்பகுதியின் கவனத்தை இதுவரை
கண்டுகொள்ளப்படாதிருந்த தொல்லியலை நோக்கித் திருப்பியது. தென்தமிழ்நாட்டில்
கழக(சங்க)க்கால மரபு சார்ந்ததாக அறிந்துள்ள மதுரை, தஞ்சை,
சிவகங்கை, இராமநாதபுரம், தூத்துக்குடி பகுதிகளின் அகழ்வாய்வுகள் தொல்லியலாய்வு, கல்வெட்டாய்வு ஆர்வலர் குழுக்கள் பலவற்றைத் தோற்றுவித்தன.
தொல்லியல் இடங்கள் பற்றி
விழிப்பூட்டவும் அவற்றைப் பாதுகாத்துப் பேணவும் இக் குழுக்கள் கிழமையிறுதி
நாட்களில் தொல்லியலாய்வு,
கல்வெட்டாய்வுகளில் சான்றிதழ், பட்டயப் படிப்புகளை இணையவழி, நேர்முகவழிகளில் நடத்துகின்றன. இவை மாநிலப்
பல்கலைக்கழகங்களிலும் தஞ்சைத் தமிழ்ப்பல்கலைக் கழகத்திலும் தமிழ்நாட்டு அரசு பயிற்சி
நிறுவனங்களான ‘தமிழ்நாடு தொல்லியல்
அருங்காட்சியியல் பயிற்சி நிறுவனங்களிலும் அளிக்கப்படும் வழக்கமான படிப்புகள் அல்லாதவை.
‘குடிமக்கள் அறிவியல்’ – என்பதைப் போன்று ‘குடிமக்கள் தொல்லியல்’’
என்பதற்குத் துணைதரும் ஒரு புதிய
அடித்தளம் உருவாக்கும் வகையில்,
சில குழுக்கள் தொல்லியல்
இடங்களுக்கு “மரபறி நடைச்செலவு”களுக்கும் கூட ஏற்பாடு செய்கின்றன.
‘இத்தகைய ஆர்வலர்கள் புதிய
பொருள்களைக் கண்டுபிடிக்க உதவுகிறார்கள். ஆனால்,
அவர்கள் அடையாளம் காண்பதை அப்படியே
ஏற்றுக்கொள்ளக் கூடாது. எந்தக் கருதுகோளையும் மெய்ப்பிக்கத் தகுந்த தொழிலறிந்தார்
அணுகுமுறை தேவை’ என்று பெயர்தெரிவிக்க விரும்பாத ஓய்வுபெற்ற
ஒரு தொல்லியல் பேராசிரியர் கூறுகின்றார்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக