பிரபாகரன் எழுபது!
ஆண்டிரண்டா யிரத்தின்பின்
அரும்பெறலாய் இனத்துதித்த
ஆற்ற லானாய்!
மூண்டபெரும் உணர்வேற்றி
முப்படையும் உருவாக்கி
மொய்ம்பு மிக்க
திண்டோளப் புலிப்படையைத்
திறங்கெட்ட இவ்வுலகே
திரும்பிப் பார்க்க
தொண்டிளையோர் துணைநின்ற
துணிவுருவே, உரிமைப்போர்
துவளா நெஞ்சே!
அமைதிப்போ ராட்டத்திற் கணுவளவும்
மதிப்பில்லை
அதுவீண் என்றே
அமைந்தாய்ந்தே எடுத்தாயே
ஆய்தம்கை அஞ்சினரே!
ஆனால் கூட
இமையளவும் தாக்குதலில் எளியகுடி
சிங்களவன்
இலக்கில் லாமல்
குமையழிவு செய்கின்ற கொடும்படையே
குறியாகக்
கொண்டு வென்றாய்!
மக்களெலாம் உன்பின்னே!
மறப்போரில் பலமகளிர்!
மாந்த நேயம்
எக்காலும் மறவாத ஏந்தலென
ஒளிர்ந்தாயே!
இந்த நாட்டில்
அக்கரையித் தாலிப்பேய்
அழிவினைக்கே வந்திங்கே
ஆட்டம் போட
குக்கலொன்றிங் காட்சியிலே
குந்திதுணை கொடுத்ததெலாம்
கொடுமைக் கன்றோ?
அற்றையநாள் நெடுஞ்செழிய!
அருங்கரிகால் பெருவளத்த!
அரிய வெற்றிப்
பொற்புறுசெங் குட்டுவனே!
போந்திமயம் கயற்புலிவில்
பொறித்தல் போலும்
வெற்றியெலாம் பின்தள்ளி வென்றவனே
தமிழீழம்!
வியக்கும் வண்ணம்
அற்றமற ஆண்டவனே! அருமொழுக்கப்
பேராண்மை
ஆன மாந்த!
நான்ககவை தனிலேயே நடக்கின்ற
இனக்கொடுமை
நாளும் கண்டு
யான்தடுப்பேன் உரிமைமீட்(டு)
எனப்பதினெட் டாமகவை
எழுச்சி யோடே
மேன்மையுறு வித்திட்டாய்!
மேலுமிரு பத்தொன்றில்
மிகமுன் னேறி
தோன்றலென புலிப்படையைத்
தொடக்கினையே பகைமருளத்
துணிந்த வீரா!
முப்பத்தா றாமகவை மூன்றிலொரு
பங்கிலங்கை
முழுதும் வென்றாய்!
துப்பிழந்த தமிழினமே
தொலைத்ததைம்பத் தைந்திலுனை
துன்பில் ஆழ்ந்தோம்!
இப்போதோ எழுபதையா, இன்னுயிரில் தோயுறவே
எண்ணி ஏங்கி
ஒப்பரிய உன்பெருமை ஓயாதே பேசிபுகழ்ந்(து)
ஓய்கின் றோமே!
