வடசொற் றிணிப்பால் வழக்கற்ற தென் சொற்கள்: பாவாணர் விளக்கம்

வடசொற் றிணிப்பால் வழக்கற்ற தென் சொற்கள்:

பாவாணர் விளக்கம்

வடமொழி தேவமொழி என்னும் ஏமாற்றையும் பண்டைத் தமிழ் வேந்தரின் பேதைமையையும் துணைக்கொண்டு, ஆயிரக் கணக்கான வடசொற்கள் தமிழில் வேண்டாது புகுத்தப்பட்டதன் விளைவாக அவற்றிற்கு நேரான விழுமிய தென்சொற்கள் சிறதும் பெரிதும் முற்றும் வழக்கு வீழ்த்தப்பட்டுள்ளன.

எடுத்துக்காட்டு:

வடசொல் -    -    -    -    :தென்சொல்

அன்னம்                        எகின், ஒதிமம்

ஆன்மா                         ஆதன், உறவி, புலம்பன்

ஆனந்தம், குதூகலம், சந்தோசம்: உவகை, களிப்பு, மகிழ்ச்சி

சகுனம்                         புள்

சத்தியம், நிசம், வாஸ்தவம்     உண்மை, வாய்மை, மெய்ம்மை

சீரணம்                         செரிமானம்

சுத்தம்                          துப்புரவு

திருப்தி                         பொந்திகை

பிதிரார்ச்சிதம்                   முதுசொம்

மேகம்                          முகில், கார், கொண்டல்

லாபம்                          ஊதியம்

நட்டம்                          இழப்பு

மைத்துன்ன்                     அளியன்

வருசம்                         ஆண்டு

ஸ்திரீ, புருஷர்                 ஆடவர், பெண்டிர்

(இங்குக் குறிப்பிட்ட வடசொற்கள் விளங்குதற் பொருட்டுப் பெரும்பாலும் தற்பவ வடிவிற் காட்டபட்டுள்ளன)

நகைச்சுவையை ஹாஸ்ய ரசம் என்பதும், அவையைச் சதஸ் என்பதும், பணிவிடையைச் சிசுருஷை என்பதும், திருமணத்தைப் பரிணயம் என்பதும், குடமூக்கு (குடந்தை), குரங்காடுதுறை, சிற்றம்பலம் (தில்லை), பழமலை (முதுகுன்றம்), மயிலாடுதுறை, மறைக்காடு முதலிய செந்தமிழ் நாட்டூர்த் தனித் தமிழ்ப் பெயர்களை முறையே கும்பகோணம், கபிஸ்தலம், சிதம்பரம், விருத்தாசலம், மாயூரம், வேதாரணியம் என வடசொற்களாய் ஏற்கனவே மாறியிருப்பதும், இத்தகைய இழி செயலை இன்றும் கையாள்வதும், தென்னாட்டு வடமொழியாளரின் வரையிறந்த வடமொழி வெறியை யன்றி வேறெதைக் காட்டும்?

இன்று தமிழில் வழங்கும் வடசொற்கள் தமிழிற்கு வேண்டியவு மல்ல;

உடம்பிற்குட் புகுந்து அதனுக்கு ஊறுசெய்யும் நச்சுப்புழுக்களையும்    

இன்னாப் பொருள்களையும் அதன் நலத்தின் பொருட்டு நீக்குவது போன்றே, வேண்டா வடசொற்களையும் தமிழினின்று விலக்குதல் வேண்டும்.

இதனைத் தடுப்பவர் புறப்பகைவரும் உட்பகைவருமாயே யிருத்தல் வேண்டும்.

வடசொற்கட்கு இங்குக் கூறியது பிற சொற்கட்கும் ஒக்கும்.

(நூல்: ‘தமிழியற் கட்டுரைகள்’ பக்கம் 16,17. தமிழ்மண், சென்னை)  

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

               

சொல்விளக்கம்: ஐயன்

சொல்விளக்கம்:

ஐயன்:

ஐ என்பது தலைவனைக் குறிக்கும் பெயர்.

“என் ஐ முன் நில்லன்மின்” என்பது குறள்.

தலைவன் எனினும் பெரியோன் எனினும் ஒக்கும்.

அரசன் ஆசிரியன், தந்தை, தாய், அண்ணன் என ஒருவர்க்கு ஐந்து பெரியோர் உளர். அவர்க்கெல்லாம் ஐ என்பது பொதுப்பெயர்.

தாயைக் குறிக்கும்போது அது ஆய் என்று திரியும்.

ஐ என்பது ‘அன்’ ஈறு பெரின் ஐயன் என்றாகும்.

ஐயன் என்பதற்கு ஐயை என்பது பெண்பால்.

அண்ணனைக் குறிக்கும்போது ஐ, ஐயன் என்னும் சொற்கள் தன்னை, தமையன் எனத் தன் தம் என்னும்முன்னொட்டுப் பெறும்.

தமிழருட் பலவகுப்பார், அவருள்ளும் சிறப்பாகத் தாழ்த்தப்பட்டவர், தந்தையை ஐயன் அல்லது ஐயா (விளிவடிவம்) என்றே அழைக்கின்றனர். ஆசிரியர் எவ் வகுப்பாராயிருப்பினும், அவரை ஐயர் என்றழைப்பது வடார்க்காட்டு ஆம்பூர் வட்டத்தார் வழக்கு.

பெரியோரை எல்லாம் ஐயா என்று குறிப்பதும் விளிப்பதும் தொன்றுதொட்டுத் தமிழர் வழக்கம். மக்களுட் பெரியார் முனிவர் என்னும் கருத்துப்பற்றி, அவரைச் சிறப்பாக ஐயர் என்பது தமிழ் நூன்மரபு.

“ஐயர் யாத்தனர் கரணம் என்ப” என்பது தொல்காப்பியம்.

பிங்கல நிகண்டில் முனிவரைப் பற்றிய 3ஆம் பகுதி ஐயர் வகை எனப் பெயர் பெற்றுளது.

முனிவரிலும் பெரியவர் தெய்வங்க ளாதலின், தெய்வங்கட்கும் கடவுகட்கும் ஐயன் என்னும் பெயர் விளங்கும்.

ஐயன் = சாத்தன் (ஐயனார்), கடவுள்.

ஐயை = காளி, மலைமகள்.

இங்ஙன மெல்லாம் தொன்றுதொட்டு வழங்கும் ஐயன் என்னும் தென்சொல்லை, ஆர்ய என்னும் வடசொற் சிதைவென்பர் வடவர்.

(பாவாணருக்கு நன்றி! ‘தமிழியற் கட்டுரைகள்’ பக்கம்-11. தமிழ்மண், சென்னை)

--------------------------------------------------------------     

பழந்தமிழரின் அயல்நாட்டுத் தொடர்பு!

பழந்தமிழரின் அயல்நாட்டுத் தொடர்பு!

          - புலவர் குழந்தை ஐயா தரும் விளக்கம்!

-----------------------------------------------------------

     சில தமிழ்ச்சொற்கள், தமிழ்நாடு மேனாடுகளுடன் நடத்திய கடல்வாணிகத்திற்குச் சான்று பகர்ந்துகொண்டு அம்மேனாட்டு மொழிகளில் இருந்து வருகின்றன.

தோகை – துகி … சிரியா

அகில் – அகல் … எபிரேயம்

கவி – கபிம் … எபிரேயம்

அரிசி – அரிஜா … கிரேக்கம்

இஞ்சி – ஜஞ்சர் … கிரேக்கம்

இஞ்சிவேர் – ஜிஞ்சிபார் … கிரேக்கம்

கி.மு.3000 ஆண்டுகட்கு முன், பாபிலோனிய நாட்டை ஆண்ட ‘ஊர்ஏயா’ என்னும் மன்னனால், சாலடிய நாட்டின் தலைநகரான ‘ஊர்’ (Ur) என்னும் நகரில் சேரநாட்டுத் தேக்கு மரத்தினால் திங்கட் கோட்டம் கட்டப்பட்டது. (P.T.S. Iyengar–தமிழ் வரலாறு)

கி.மு2600இல், தமிழகத்திலிருந்து கருங்காலி மரம், மணப் பொருள்கள் முதலியன எகிப்து நாட்டிற்கு ஏற்றுமதியானதாக,

‘ஆக்கஃப்’ என்னும் இடத்திலுள்ள கல்வெட்டில் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. (P.T.S. Iyengar–தமிழ் வரலாறு)

பாலத்தீனத்துப் பேரரசனான ‘சாலமன்’ காலத்தே (கி.மு.1000) மூன்று ஆண்டுகட் கொருமுறை, தங்கம், வெள்ளி, தந்தம், குரங்கு, மயில் ஆகியவற்றை ஏற்றிக்கொண்டு தமிழ்நாட்டிலிருந்து கப்பல்கள் அங்குச் சென்றனவாம்.

திமிலையுடைய எருதுகள், பாரசீக வளைகுடாவுக்கும், ஆப்பரிக்காவுக்கும் தமிழகத்திலிருந்து அனுப்பப்பட்டனவாம். (டாகடர் இராசமாணிக்கனார்-இலக்கிய வரலாறு-45)

மேனாட்டுகட்கு மிகுதியாக ஏற்றிமதியானது மிளகு ஆகும். அடுத்தது ஏலம் முதலிய மணப்பொருள்கள், முத்து, யானைத் தந்தம் முதலியனவாம்.

“சுள்ளியம் பேரியாற்று வெண்ணுரை சிதற

யவனர் தந்த வினைமாண் நன்கலம்

பொன்னொடு வந்து கறியொடு பெயரும்

வளங்கெழு முசிறி”      - (அகநானூறு-149).....

இரும்பிலிருந்து எஃகு (உருக்கு) செய்வதற்குத் தமிழ்நாட்டாரைத் தவிர, அக்காலத்தில் வேறு யாருக்கும் தெரியாதென்று கிரேக்க உரோமப் புலவர்கள் எழுதி இருக்கிறார்கள்.

எகிப்து நாட்டுக் கல்லறைக் கோபுரங்கட்கு (Pyramids) அடியிலிருந்து சேலத்து எஃகினால் செய்யப்பட்ட சுத்தி உளி முதலிய கருவிகள் கிடைத்திருக்கின்றன.

எஃகு ஆராய்ச்சியில் வல்லுநர்களான J.M.Heath என்பாரும் Sir.J.J.Wilkinson என்பாரும் சேலம் எஃகினால் செய்யப்பட்ட சுத்தி, உளி முதலியவற்றைத்தாம் எகிப்து நாட்டுச் சிற்பிகள் அப் பழங்காலத்தே பயன்படுத்தினார்கள் என்கின்றனர்.

அக்கல்லறைக் கோபுரங்களின் காலம் கி.மு.8000 ஆண்டுகட்கு முற்பட்டதென்பர்.  

(புலவர் குழந்தை ஐயாவுக்கு நன்றி! ‘கொங்குநாடு’ பக்கம் 86,87,88. சாரதா பதிப்பகம், சென்னை)

-----------------------------------------------------------

பெயர் முன் அடை

பெயர் முன் அடை

      திரு என்பது சிறீ என்று திரியவே, திருமான் என்பதை சிறீமான், சீமான் என்றும் திருமாட்டி என்பதை சிறீமாட்டி, சீமாட்டி என்றும் சொல்லவும் எழுதவும் தலைப்பட்டனர்.

திருமான் என்பது திருமகன் என்பதன் மரூஉ.

ஒப்புநோக்கு: பெருமகன் – பெருமான்.

பெருமானுக்குப் பெண்பால் பெருமாட்டியாதல் போல, திருமானுக்குப் பெண்பால் திருமாட்டியகும்.

     சிறீ என்பது திரு என்பதன் திரிபே யாதலால், சிறீ அல்லது சீ என்னும் அடைமொழி பின்வருமாறு தமிழில் எழுதப்படும்.

வடமொழி வடிவம்              தென்மொழி வடிவம்

    

     சிறீ                             திரு

     மகா ராஜ ராஜ சிறீ             மா அரச அரசத்திரு

                                     பேர் அரச அரசத்திரு

     சிறீலசிறீ                       திருவத்திரு

                                     திருப்பெருந்திரு

     சீகாழி                          திருக்காழி

     சீகாளத்தி                       திருக்காளத்தி               

     திருநாவுக்கரசு திருமங்கையாழ்வார் முதலிய பெயர்களில் வரும் திரு என்னும் அடை ஆங்கிலத்தில் அடியார் பெயர்முன் சேர்க்கப்படும், St. (Saint)  என்பதற்குச் சமமாய்த் தூய்மை குறிப்பதா யிருப்பதால், அடியாரல்லாத பிற மக்களைக் குறிக்கும்போது திருவாளர், திருவாட்டியார் என்ற அடைஎளையே முறையே ஆண்பாற்கும் பெண்பாற்கும் வழங்குவது தக்கதாகும்.

திருவாளன்மார், திருவாட்டிமார் என்பன பலர்பால் அடைகள்.

     சீகாழியைச் சீர்காழி என்று வழங்குவது சரியாய்த் சோன்றவில்லை. சிறுதனம் சிறீதனம் என்று தவறாய் வழங்குகிறது.

(பாவாணருக்கு நன்றி! ‘மொழிநூற் கட்டுரைகள்’ பக்கம் 55. தமிழ்மண், சென்னை.)

சங்க இலக்கியக் கல்வி பற்றித் தொல்காப்பித் தகைஞர் முனைவர் வ.சுப.மாணிக்கம் ஐயாவின் வலியுறுத்தம்!

சங்க இலக்கியக் கல்வி பற்றித் தொல்காப்பித் தகைஞர் முனைவர் வ.சுப.மாணிக்கம் ஐயாவின் வலியுறுத்தம்!
----------------------------------------------------------------------------------

எவ்வகைத் தமிழ்நூல்கள் எவ்வளவு படித்திருந்தாலும் தொல்காப்பியம்…முதலான சங்க இலக்கியக் கல்வி இல்லாதாரைத் திறமான தமிழ்ப்புலமை பெற்றவராகச் சொல்ல முடியாது.
ஆற்றுநீர் கடலிற்போய்க் கலக்கின்றது என்றாலும் ஆற்றிற் குளித்தோரைக் கடலிற் குளித்துத் திளைத்தவராகச் சொல்வதுண்டோ?
சொல்லாலும் பொருளாலும் பண்பாலும் செறிவாலும் நடையாலும் ஓங்கிய சங்கவிலக்கியம் கற்றாரின் புலமையே வேரோடிய தமிழ்ப் புலமையாகும்....

புரியாத நடையுடையது சங்கவிலக்கியம் என்ற ஒருசாராரின் அவலக் கருத்து, நீர்சுடும் என்பது போன்ற மயக்க மருளாகும்.

இலக்கண வழக்கு முரண்பட்ட அயல்மொழிகளைப் புரியும் என்று பொருள் கொட்டிப் படிக்கும் தமிழர்கள், தம் தாயிலக்கியம் புரியாது என்று புலம்புவது பேதைமையுள் எல்லாம் கலப்பற்ற பேதைமையாகும்.
சங்கத்தமிழை நீர்தெளிந்த கோதாவரிக்குக் கம்பர் ஒப்பிடுவதைச் சிறிதேனும் எண்ணுங்கள், புரியும்.

(‘நாவலர் நாட்டார் தமிழுரைகள்’-18, ‘நாட்டாரின் சங்கப்புலமை’ – தொல்காப்பியத் தகைஞர் முனைவர் வ.சுப.மாணிக்கம், பக்கம் xxii,xxiv, தமிழ் மண், சென்னை)
---------
 
சங்கக்காலம் யார்க்கும் சிந்தனையை வளர்த்த காலம். சங்கக் கல்வி கற்பவர்க்கெல்லாம் சிந்தனையை ஊட்டிய கல்வி. ௩௭௮ (378) அகப்புலவோருள் ஒரே பாடல் பாடியமைந்த புலவோர் தொகை ௨௪௯ (249) எனின்,படித்தோர் பெருக்கமும், பாடவல்லுநர் பெருக்கமும், சிந்தனைப் பரப்பும், செறிந்த தெளிந்த கல்வியும் சங்கக் காலத்து இருந்தமை பெறப்படும்.
 - மூதறிஞர் வ.சுப.மாணிக்கனார், ‘தமிழ்க்காதல்’
-----------

“பழம்போலும் சங்கப் பனுவலைக் கற்றால் கிழம்போகும் கீழ்மையும் போம்”
- மா.குறள்-461. ஆசிரியர்: வ.சுப.மாணிக்கனார்
--------------

சங்க காலத்தில் சாதிப்பெயருண்டா?

சங்க காலத்தில் சாதிப்பெயருண்டா?

நாவலர் ந.மு.வேங்கடசாமியார் விளக்குகிறார்:

“இப்பொழுது வழங்குவது போல ஐயர், ஐயங்கார், நாயுடு, செட்டி, பிள்ளை, முதலியார் என்னும் பட்டப் பெயர்களாவது, கள்ளர் வகுப்பினர் முதலானோர்பால் காணப்படும் அளவற்ற பட்டப் பெயருகளாவது சங்கநாளில் வழங்கவில்லை. அவையெல்லாம் இடைக் காலத்துத் தோன்றியவையே.

ஐயர் எனபது முனிவர் அல்லது பெரியாருக்கே சிறப்பாய் வழங்கியது.கண்ணப்பர், நந்தனார் முதலிய வேறுகுலத்துப் பெரியார்களையும் சிறப்புப்பற்றி ஐயர் என ஆன்றோர் வழங்கியிருக்கின்றனர். சிறப்புப் பெயர் வருங்காலும்,

சிறப்பி னாகிய பெயர்நிலைக் கிளவிக்கும்

இயற்பெயர்க் கிளவி முற்படக் கிளவார்

என்ற விதிப்படி, அமரமுனிவன் அகத்தியன், தெய்வப்புலவன் திருவள்ளுவன், சேரமான் சேரலாதன் என்றாற்போல இயற்பெயர்க்கு முன் வருதலே மரபு. பிற்காலத்திற்றான் பெயர்கள் இம்முறைமாறி வரலாயின. சிறப்புப்பெயரும் முன்பு யாவர்க்கும் வழங்குவன அல்ல. எனவே பண்டை மக்கள் தம்மை வேறுபடுத்திக் காட்டப் பெரிதும் விரும்பவில்லையென்பது போதரும்”

(நாவலர் நாட்டார் தமிழ் உரைகள்- 18, தமிழ்மண், சென்னை, பக்கம் 43, 44.)

--------------------------------------------------------------

பாவலரேறு ஐயாவுக்கு ஒரு மடல்!

பாவலரேறு ஐயாவுக்கு ஒரு மடல்!

ஐயா,

     வணக்கம்.

இருபத்தோராம் ஆண்டு முடியவிருக்கின்றது….  

16-6-1995-இல் சென்னையைக் குலுக்கிய அந்த இறுதி ஊர்வலம் நடைபெற்று!

    

            இறுதி ஊர்வலத்திலும் உணர்வு கொப்புளிக்க வீறுமுழக்கிய விடுதலைப் பெரும் பேரணி நடத்திய ஆற்றலரே!

    

            உங்களுக்குத் தெரிவிக்கப் பல செய்திகள் உள்ளன. ஆனால், அன்புமிக்க ஐயா, எதுவும் மகிழ்ச்சியான செய்தி இல்லையே!

    

            பொங்குணர்வுச் சூறாவளியே! போழ்வாய் அரிமாவே! பொரு களிறே! மூண்ட இடியாய் இத்தமிழ் மண்ணின் விடுதலை முழக்கமிட்ட பெருமுரசே!

    

            ஒரு தமிழ்ப் பாவலனுக்கு இத்துணைச் சிறப்பா? இத்தகைய படையணியா? என இறுதி ஊர்வலங் கண்டோரை வியக்கவைத்த மா மறவரே!

    

            தமழின், தமிழரின, தமிழ்நிலத்தின் விடுதலைக்குப் பல்லாயிரம் பாடல்களில் முழங்கிய பாவலரேறே!

    

     பிரிவினைத் தடைச் சட்டம், இந்திய பாதுகாப்புச் சட்டம், அச்சுறுத்தர் ஒழிப்புச் சட்டம் போலும் பற்பலப் புதுப்புதுச் சட்டங்களால் நிலைப்படுத்திக் கொண்ட இந்திய வல்லாட்சியரின் வன்தலை திரும்பி நோக்கும் வகையில், தமிழகத்தை விடுவிக்க மூன்று முறை ‘தமிழக விடுதலை மாநாடு’களை  நடத்திய திண்ணிய வல்லுர அஞ்சா நெஞ்சம் பெற்றிருந்த ஒருதனிப் பெருமறத் தனித்தமிழ்ப் புலவ!

    

     தமிழ்த் தேசியம் பேச இக்கால் பலர் எழுந்துள்ளனர். நன்றே! அவர்களுள் சிலர், தந்தை பெரியாரைப் புழுதிவாரித் தூற்றத் தொடங்கிய நிலையும், அதற்குத் துணையாகப் பாவாணரையும் உங்களையுமே வலிந்து சேர்க்க முனையும் விந்தையும் நடக்கிறது.

    

     மொழிநிலையிலும் தமிழ் தொடர்பாகவும் தந்தை பெரியாரை நீங்கள் எதிர்த்தெழுதிய போதும், அவரின் ஈடிணையற்ற தொண்டினைக் கட்டுரைகளிலும் பாடல்களிலும் ஒப்பாரும் மிக்காருமில்லா வகையில் ஏற்றிப் போற்றிப் புகழ்ந்துள்ள வரலாற்றை அவர்கள் அறிந்திருக்கவில்லை!

     

     இத்தகைய அவர்கள் போக்கால், தமிழ்த் தேசிய விடுதலை உணர்வாளர்களைப் பிரித்தாளும் நரித்தனத்திற்குத் தாம் துணைபோவதை அறியாராக, உணராராக உள்ளனர்.

     ஐயா, பல்வேறு செய்திகள் தங்களுக்குத் தெரிவிக்க வேண்டியவை உள்ளன. அவ்வப்போது இனி எழுதுகிறேன்.    

     உங்கள் பிரிவிற்குப் பின்னால் விடுதலை முயற்சிகளில் பல காரணங்களால் தொய்வு நேர்ந்திருக்கின்றது. ஆனாலும் நீங்கள் ஊட்டிய உணர்வு காப்பாற்றப்பட்டு வருகின்றது! உங்கள் பாடல் முழக்கம் காதில் ஒலித்துக்கொண்டே இருக்கிறது.!

புரிவினைகள் அத்தனைக்கும் புரைவடவர் தம்மிசைவைப்

போய்போய்க் கேட்டுப்

பரிவினுக்குக் காமத்திருக்கும் படியென்ன வந்ததிங்கே?

பணங்கா சுக்கே

நரிவினையைச் செய்திடுவார்; நயந்துவரார்; நறுந்தமிழர்க்(கு)

உரிமை வேண்டிப்

பிரிவினைக்கு வழிவகுப்போம்! பிறவினைகள் பிறகென்போம்!

பிளிறு வோமே!

பிற பின்.

அன்புத் தம்பி,

தமிழநம்பி.

(தனித்தமிழ் இலக்கியத் திங்களிதழாக வந்த ‘தென்மொழி’ இதழின் ஆசிரியர்,

தமிழக விடுதலையை உயிர்க் கொள்கையாகக் கொண்டுப் பெரும் பாடாற்றிய ஈடிணையற்ற பாவலர்,

தனித்தமிழ் அறிஞர்,

தமிழ்ப் பகைவர் அஞ்சிநடுங்கிய தமிழரிமா

துரைமாணிக்கம் என்ற பாவலரேறு பெருஞ்சித்திரனாரின் நினைவு நாள் இன்று!)

வாழ்நாட் பல்லாண்டு விழாக்கள்!

வாழ்நாட் பல்லாண்டு விழாக்கள்!

பிறந்த நாள் ஆண்டுவிழா  : நாண்மங்கலம் (அல்லது)

                                வெள்ளணி விழா.

கால் நூற்றாண்டு விழா    : வெள்ளி விழா.

அரை நூற்றாண்டு விழா   : பொன் விழா.

அறுபான்(60) ஆண்டு விழா : வயிர விழா.

முக்கால் நூற்றாண்டு விழா : ஒள்ளி விழா (அல்லது)

                               முத்து விழா.

எண்பான்(80) ஆண்டு விழா  : கதிரிய விழா.

நூறு ஆண்டு விழா          : நூற்றாண்டு விழா.

நூற்றாண்டிற்கு மேற்பட்ட

    கால விழா              : அருட்கதிர் விழா.

    (பாவாணர்க்கு நன்றி)

சொல் மயக்கம்

சொல் மயக்கம்

பின்வரும் சொற்களை மயக்கமின்றிப் பொருளறிந்து பயன்படுத்தல் வேண்டும்.

1.     அரிவாள், அறுவாள்

பொருள்களைச சிறிதாய் அறியும் வாள் அரிவாள்.         (அரிவாள் மணை)

பொருள்களை அறுக்கும் வாள் அறுவாள். (வெட்டறுவாள்)

2.     அரை, அற

அரைப்படித்தவன் – குறைவாகக் கற்றவன்.

அறப்படித்தவன் – முற்றக்கற்றவன்

3.     அல்ல, இல்லை

ஒன்று இன்னொன் றல்லாமையை அல்ல என்னுஞ் சொல் குறிக்கும்.

எ-டு: (ஒருமை) அது மாடன்று 
      (பன்மை) அவை கழுதைகள் அல்ல.

ஒன்று அல்லது ஒருவர் ஓரிடத்தி லின்மையை இல்லை என்னுஞ் சொல் குறிக்கும்.

எ-டு:  செழியன் இங்கே இல்லை.

4.     ஊர்வலம், ஊர்கோலம், ஊர்தல்

ஊர்வலம் – ஊரை வலமாகச் சுற்றுதல்.

ஊர்கோலம் – ஊரை வலமாகச் சுற்றாமல் ஊர்ந்து செல்லல்.

ஊர்தல் – ஊர்தி(வண்டி)யிற் செல்லல், பையச்செல்லல்.

5.     பண்டிகை, திருவிழா

பண்டிகை – வீட்டிற் கொண்டாடப்படுவது.

திருவிழா – வெளியிற் கொண்டாடப்படுவது.

6.     தேர்ந்தெடு, தெரிந்தெடு

தேர்ந்தெடு – (ஆங்.) examine and select.

தெரிந்தெடு – (ஆங்.) select, elect.

7.     வருமானம், வரும்படி

வருமானம் - (ஆங்.) proper income

வரும்படி - (ஆங்.) additional income

8.     பருமை, பெருமை

பருமை - (ஆங்.) bulk.

பெருமை - (ஆங்.) greatness, dignity, pride, excess, increase.

9.      புறக்கடை, புழைக்கடை

புறக்கடை - (ஆங்.) backyard.

புழைக்கடை - (ஆங்.) narrow passage.

10.  விவரி, விரி

விவரி - (ஆங்.) give the details of.

விரி - (ஆங்.) expand.

11.  வழக்கம், பழக்கம்

வழக்கம் - (ஆங்.) habit, custom.

பழக்கம் - (ஆங்.)  practice,  acquaintance.

12.  நிறுத்து, நிறுவு

நிறுத்து - (ஆங்.) stop, post, make anything stand.

நிறுவு - (ஆங்.) establish.

13.  கருப்பு, கறுப்பு

கருப்பு - (ஆங்.) blackness.

கறுப்பு - (ஆங்.) rage,  darkening of the face through anger.

14. கட்டிடம், கட்டடம்

கட்டிடம் – (ஆங்.) site.

கட்டடம் – (ஆங்கிலம்) building, construction, binding.

  (பாவாணருக்கு நன்றி)

----------------------------------------------